Jak wiadomo zespół King Crimson był zawsze zespołem wyłącznie płytowym, a nie singlowym, aczkolwiek wymagania rynku czasami stawiały go przed koniecznością promowania się także w radiu. Stąd też możemy przyjrzeć się ich małym wydawnictwom, które czasami były ciekawe...
1969 - The Court of the Crimson King
Singiel promujący debiutancki album, wydany raczej wyłącznie po to, aby radiowcy mieli co puszczać w radiu, co trwa mniej niż 6 minut. Na stronie A jest pierwsza część kompozycji, a na stronie B kontynuacja. W sumie nic nowego.
1970 - Cat Food
Jedyny singiel z lat 70-tych zawierający na stonie B utwór nie dostępny na żadnej płycie zespołu, Groon. W sumie taka instrumentalna miniaturka, choć chętnie grana na koncertach zespołu. Szybki riff trwający kilkanaście sekund, a potem powolne granie, prawie bluesowe. Na płycie Earthbound rozwinięty do ponad 15 minut (głównie przez solo perkusyjne). Strona A to urwana w połowie wersja płytowa.
1974 - The Night Watch
Na stronie A wersja radiowa utworu tytułowego, na stronie B utwór The Great Deceiver.
1976 - Epitaph
Singiel promujący składankę The Young Persons' Guide to King Crimson. Na stronie B 21st Century Schizoid Man. Co ciekawe - oba nagrania w wersjach płytowych, nie radiowych.
1981 - Matte Kudasai
Tu zaczyna się robić ciekawiej. Matte Kudasai w wersji singlowej zawiera dodatkową partię gitary Frippa. Została też zamieszczona na reedycji 30th Anniversary Edition płyty Discipline oraz późniejszych. Strona B to Elephant Talk w wersji płytowej.
1982 - Heartbeat
Strona A to Heartbeat w wersji singlowej, natomiast strona B to fragment utworu Requiem z płyty Beat. Ta edycja nie jest chyba nigdzie indziej dostępna.
Istnieją też dwie wersje promocyjne singla. 7" to na jednej stronie wersja stereo, a na drugiej wersja mono Heartbeat. 12" to Heartbeat, Neal and Jack and Me oraz Sartori in Tangier - same wersje płytowe.
1984 - Sleepless
Najbardziej rozbudowany singiel z lat 80-tych. Wersja 7" zawierała edycję radiową nagrania oraz Nuages w wersji płytowej. Natomiast wersja 12" to już wypas: Sleepless (dance version) (remiks Francois Kevorkiana), Sleepless w wersji instrumentalnej (ale trwające ponad 6 minut) oraz wersję radiową. 2 pierwsze dostępne na 30th Anniversary Edition płyty Three of a Perfect Pair i późniejszych.
1991 - Heartbeat: The Abbreviated King Crimson
To właściwie mini-album, bo zawiera aż 7 nagrań, choć trwa jedynie 23 minuty. Mamy tu radiowe wersje utworów 21st Century Schizoid Man, In the Court of the Crimson King (inną niż na 7"), Elephant Talk i Heartbeat. Jest też Matte Kudasai, ale w wersji płytowej. Oprócz tego jest żart a capella Tony'ego Levina czyli The King Crimson Barber Shop oraz utwór Medley niedostępny nigdzie indziej, zawierający fragmenty różnych nagrań KC.
1994 - VROOOM
O tej płycie już pisałem. Też w sumie mini-album (31 minut), ale przez niektórych uważany za EPkę.
1995 - Dinosaur
Singiel CD promujący album THRAK. Jest wersja radiowa utworu Dinosaur, VROOOM w wersji z mini-albumu VROOOM oraz trzy nagrania koncertowe. Cloudscape to krótki soundscape Frippa, natomiast Elephant Talk i Red zostały wzięte z oficjalnego bootlega B'Boom.
1995 - Sex Sleep Eat Drink Dream
Singiel wydany wyłącznie w USA. Są na nich dwie wersje radiowe nagrań Sex Sleep Eat Drink Dream i One Time, oraz dwie wersje koncertowe: Walking on Air i Heartbeat. Do tego dorzucono solowe nagranie Silent Night Frippa.
1996 - Schizoid Men
Takie dziwne coś. 5 wersji Schizofrenika - radiowa, płytowa, oraz koncertowe: z 1969, 1972 i 1974 roku.
2002 - Happy with What You Have To Be Happy With
O tym singlu w kolejnym wpisie.
2015 - Cyclops. Recorded Live on the 2014 US Tour
Wyłącznie winylowa EPka, sprzedawana głównie na koncertach. Zawiera Schizofrenika na stronie A oraz Light of Day i Hellhounds of Krim na stronie B. Wszystkie te nagrania są też dostępne na różnych tour boksach.
2017 - Heroes
Singiel wydany w hołdzie Davidowi Bowie. Co ciekawe, wydany wyłącznie na CD. Oprócz wersji radiowej i pełnej mamy 10 minutową wersję Easy Money i obcięte Starless. Całość wieńczy The Hell Hounds of Krim. W wersji japońskiej jest jeszcze dodatkowo nagranie Peace. Wszystkie utwory są wersjach koncertowych.
2018 - Uncertain Times
Absolutne dziwactwo. Wydane na dwóch płytach 10", zawiera nagrania koncertowe 8-głowego monstrum z różnych lat: Red, The Letters, Cirkus i Larks' Tongues in Aspic, part Two. Tylko dla zatwardziałych fanów.
Oprócz wersji komercyjnych ukazały się również single radiowe. Na nich też czasami pojawiały się ciekawostki:
1973 - Atlantic Sampler (US)
Dwie wersje radiowe: Easy Money i Exiles. Do tego wersja płytowa Larks' Tongues in Aspic, part Two.
1981 - Elephant Talk (US)
12" amerykański singiel z unikalną wersją Elephant Talk (dance mix), która długo nie pojawiała się na żadnej płycie CD. Dopiero na Tour Boksie z 2015 roku jest dostępna. Dłuższa o ok. 18 sekund, zawiera tylko wydłużony lekko początek. I nic więcej. Poza tym płytowa wersja Thela Hun Ginjeet i Matte Kudasai w wersji singlowej.
1981 - Thela Hun Ginjeet
Promówka z UK. Thela Hun Ginjeet, Elephant Talk i Indiscipline, wszystkie w wersjach płytowych.
1984 - Three of a Perfect Pair (US)
Tylko dwa nagrania: tytułowy i Man with an Open Heart, oba w wersjach płytowych.
1995 - People (US)
CD z jedną, wersją radiową nagrania.
1995 - AAA Sampler (US)
Oprócz radiowych wersji Walking on Air i People, są też wersje płytowe Inner Garden I i II oraz One Time.
Wszystkie rzadkie nagrania i wersje radiowe znaleźć można na odpowiadającym im boksach.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz