poniedziałek, 21 grudnia 2015

Cerebus - Suite (Lizard 19)

Data zakupu: 15 grudnia 2015 roku

Po pewnych perturbacjach (zmiana redakcji) ukazał się trzeci w tym roku numer Lizarda (jesienny wypadł z ramówki). Nowi redaktorzy zapewniają, że w przyszłym roku znowu dostaniemy 4 wydania pisma - oby. Obecny numer nie przypadł mi do gustu. Dobór artystów okazał się być kompletnie różny od moich zainteresowań - poczytać można m.in. o zespołach The Rolling Stones, Blind Faith, Riverside, Rare Bird czy The Velvet Underground. Rzeczy nie bardzo mnie interesujące. Jedyna rzecz, która spowodowała szybsze bicie mojego serca, to 'Poradnik kupującego' traktujący tym razem o zespole The Mars Volta. Jeszcze przed zakupem zastanawiałem się jakie pozycje będą na tej liście. I niewiele się pomyliłem - w końcu zespół ma na koncie zaledwie 6 albumów studyjnych i jedną koncertówkę. Co prawda pismo mnie zaskoczyło - za najlepsze wydawnictwo uznali debiutancką EPkę Tremulant EP, jako najbardziej spójną. Tego nie brałem pod uwagę...

Załączona płytka zawiera tym razem mini-album (niecałe 29 minut) polskiego wykonawcy Dawida K. Wieczorka. Muzyka zawarta na tej płytce to instrumentalna mieszanina rocka, jazzu, awangardowej elektroniki i nawet odrobiny proga. Dominuje gitara, choć sporo do powiedzenia ma też saksofon. Przesłuchać się tego da, są nawet niezłe momenty (II, III, VI, IX), ale tak naprawdę nie jest to nic ciekawego. Raczej nie będę do tej muzyki wracał.

Za to design bardzo mi się podoba. Jest estetycznie, minimalistycznie i skromnie. Płytka ma ładny nadruk, zapakowana jest w fajny kartonik... Ładne.

Ocena muzyki: 2/5

Okładka

Tył

Płytka CD

środa, 16 grudnia 2015

Nine Inch Nails - Further Down the Spiral (1995)

Data pierwszego zakupu: 3 lipca 1995 roku
Data ponownego zakupu: 1 grudnia 2015 roku

Kiedy poznałem zespół Nine Inch Nails byłem zapalonym fanem gry Doom. Dzięki jednej z modyfikacji miałem okazję zapoznać się z okładkami różnych płyt zespołu, które zostały wykorzystane jako tekstury ścian. Tak mi się podobały, że nawet postarałem się je wyciągnąć z modyfikacji (to nie były jeszcze czasy Internetu) by móc je swobodnie oglądać poza grą. A nagrań zespołu jeszcze wtedy nie znałem - jedynie pogłoski, plotki i artykuły (m.in. w Tylko Rocku). W każdym razie bardzo się napaliłem na ten zespół. Tak bardzo, że o mały włos nie oblałem egzaminów wstępnych na studia - zamiast uczyć się zasłuchiwałem się w ich płyty przywiezione z Francji.

Further Down the Spiral to zbiór remiksów nagrań z płyty The Downward Spiral. Zbiór bardzo zacny, ciekawie ułożony, pełen kontrastów i niespotykanych wtedy dla mnie dźwięków. Są rzeczy dość tradycyjne w brzmieniu i konstrukcji (miksy J.G. Thirlwella), nowoczesne (Charlie Clouser), bardzo rockowe (Rick Rubin) i zakręcone (Coil). Nie brakuje też miksu samego Reznora (The Art of Self Destruction, Part One), ani też nagrania koncertowego (Hurt (live)). Pojawia się także pewna zagwostka - utwór At the Heart of It All podpisany jako 'composed by The Aphex Twin'. I teraz nie wiem - czy jest to remiks czy też normalny utwór Aphex Twina. Z jednej strony nie słychać w nim żadnych fragmentów nagrań NIN, a z drugiej - to przecież płyta z remiksami! Dziwna sprawa. Nie zmienia to faktu, że to niezły kawałek, bardzo przypominający dokonania Aphex'a z album ...I Care Because You Do. Większość remiksów wypada dość ciekawie i lubię wracać do tego albumu (za wyjątkiem miksów Thirlwella, za którymi nie przepadam). W sumie fajna płytka.

Co ciekawe, wydanie amerykańskie zawiera trochę inne miksy i inny układ utworów. Mój kumpel swego czasu posiadał tamtą wersję, ale nie specjalnie mnie przekonała. Brakowało tam przede wszystkim fajnych miksów Clousera, które bardzo lubię, a za dużo było Coila (który to zespół Reznor uwielbia). 

Wydanie skromne, ale wystarczające. Podobnie jak w przypadku The Downward Spiral wydaje mi się, że poligrafia jest ciemniejsza niż kiedyś - napisy są bardzo ciemne na ciemnym tle. 

Ocena muzyki: 3/5 | Link do Spotify

Okładka

Tył

Bok

Środek digipaka