Data pierwszego zakupu: 17 czerwca 1996 roku
Data ponownego zakupu: 25 czerwca 2014 roku
Ostatni album DCD wydany przed rozpadem zespołu. Zdecydowanie słabszy niż poprzednie. Dominują rytmy afrykańskie i plemienne (Nierika, Song of the Stars, Dedicace Outo), wpływ Brendana jest dużo mniejszy niż Lisy. Właściwie tylko Song of the Dispossessed jest w jego stylu - to zresztą jeden z dwóch utworów w których Brendan śpiewa po angielsku. Co ciekawe - jest za to dużo więcej gitar. Niestety, większość utworów jest po prostu za długa - niektóre fragmenty są powtarzane dwa razy (Song of the Stars), a pewne motywy są wałkowane zbyt długo (Nierika). Przez to album się dłuży - słychać brak pomysłów i wypalenie muzyków. W sumie może dobrze, że się rozeszli na długie lata - przynajmniej powrócili 2 lata temu świetnym albumem Anastasis.
Wydanie skromne, choć estetyczne. Okładka ładna, wkładka dobrze skomponowana.
Ocena muzyki: 3/5 | Link do Spotify
Okładka
Tył
Rozłożona wkładka
Wnętrze wkładki
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz