Ta artystka jest znana wszystkim, więc nie ma co się rozwodzić nad nią. Płyta Post, jej druga solowa, jest dla mnie jednym z najlepszych albumów z muzyką elektroniczną lat 90-tych. W dodatku mieszająca pop z elektroniką w sposób mistrzowski. Takie utwory jak Army of Me, Hyperballad, Enjoy czy I Miss You to genialne przykłady jak można stworzyć muzykę zarazem przebojową i ambitną. I nawet te spokojniejsze fragmenty są naznaczone tą specyficzną aurą, którą potrafi stworzyć jedynie Björk (Possibly Maybe, Isobel, Headphones). W dodatku gatunków muzyki jest tu całkiem sporo - a jeszcze więcej na licznych singlach wydanych razem z albumem. Zarazem jest to album bardzo spójny o jasno określonych ramach. Świetna rzecz.
Design nie najgorszy, nawet niezły, zwłaszcza, że konsekwentnie zachowany także na singlach. Choć samo zdjęcie Björk wcale mi się nie podoba.
Ocena muzyki: 4/5 | Link do Spotify
Single: Army of Me, Isobel, It's Oh So Quiet, Hyper-ballad, Possibly Maybe, I Miss You
Okładka
Tył
Bok
Środek
Rozłożona wkładka
Wnętrze wkładki
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz